blind

تو اين پست مي خوام يكي از بزرگترين چالش هاي ذهني خودمو بگم پس لطفا با دقت بخونيدش



در تمام اديان الهي به خوبان چيزي خوب ( غالبا بهشت ) و به مردمان بد چيزي زجرآور ( غالبا جهنم ) وعده داده شده من م يخواهم به بررسي آن چيز خوب بپردازم.
انسانها در زندگي همگي به دنبال كسب لذت هستند . هر كس به نوبه خود لذت را كمال خود قرار داده چه آن زن بدكاره كه به دنبال ثروت است تا از آن لذت ببرد . چه پدري خوب كه به دنبال بودن در كانون گرم خانواده است كه از آن لذت ببرد و چه آن فرد پارسا كه لذات دنيا را بر خود حرام كرده زيرا به دنبال لذات عظيم آخرت است . مي بينيد همه به دنبال لذت هستند . حتي در كتاب هاي آسماني نيز به وعده لذت هاي بزرگ اعم از حوريان زيبا . محشور بودن با بزرگان و….. داده شده است . اكنون سوال من اينست :
آيا مي توان به اين زندگي ( قبل و بعد از مرگ ) كه بر لذت استوار است اعتماد كرد . آيا اين زندگي ارزش تجربه كردن را دارد ؟
نوع بشر اصولا بعد از مدتي از چيز هاي تكراري خسته مي شوند پس گلايه اي به جا است كه بگوييم :
اين همه لذت چه پاياني دارد يا به طور صريح كه چي ؟
لذت بردن كه چي ؟
مگر نه اينكه ما نمود روح خداوندي هستيم ؟
پس آيا خداوند نيز به دنبال لذت است پس آيا خداوند آز لذت بردن ما شاد مي شود ( و لذت مي برد ) ؟
پس چگونه ما خداهايمان بالا تر از خود مي دانيم ؟